Update over ons leven. (incl foto en video)

Het is inmiddels 4 maanden geleden dat ik een blog heb geschreven en ik kan waarempel zeggen dat ik er nu voor het eerst echt even tijd voor heb.

De vader van May en ik zijn dus uit elkaar. Ongeveer 2 maanden geleden is het bij ons gebarsten en toen hebben we eerst nog een maandje door gestrompeld, maar het mocht niet meer baten. Wij kenden al een lange tijd periodes in onze relatie dat het echt heel erg slecht ging. Dit wisten wij goed te verbloemen voor de buitenwereld en we leefden er zelf ook maar gewoon mee door zonder er bij stil te staan, want ja we hebben een koophuis, een KIND! Dan moet je door gaan toch? Nou dat gaat dus niet altijd op. Zoveel ruzie als we thuis hadden en zovaak dat ik gezegd heb dat we daarmee op moesten houden, want May is ook niet gek! Als ik er nu allemaal op terug kijk had ik al veel eerder kunnen weten dat het einde in zicht was. En waarom waren we eigenlijk verloofd? Tsja.. een periode dat het weer erg goed ging tussen ons en ik denk dat we op die manier hoopten dat dat zo zou blijven. Ik ben nu allang al blij dat we niet getrouwd zijn!
Ik heb er vrede mee dat we niet meer samen zijn. We botsten gewoon veel te veel en we behandelden elkaar absoluut niet aardig. Ik werd gekleineerd en hij werd afgesnauwd. Het gekke is dat we nu het uit is wel behoorlijk goed met elkaar kunnen praten. Hij is gelukkig voor May een hele betrokken vader die alles voor zijn dochter heeft. En omdat ik dit weet gaan wij er gewoon voor zorgen dat we er samen uitkomen wat afspraken maken betreft. Hij heeft haar 3 dagen in de week en ik de overige dagen. Hier zijn we ook nog een beetje flexibel in vanwege ons werk. Ik ben blij dat we nu toch nog vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan.

Hij blijft in het koophuis en ik woon momenteel bij mijn ouders. Dat is echt weer even heel raar en hoe langer het duurt, hoe ongelukkiger in me hier ga voelen. Het is heel moeilijk om een moeder voor je dochter te zijn als je ouders zich er constant mee bemoeien en dan ook nog eens niet luisteren naar de regels die ik erg belangrijk vind in de opvoeding van May. Het is erg lastig om hier mee om te gaan, ook al heb ik al 100 keer aangegeven hoe vervelend ik het vind.. ik heb helaas enorm eigenwijze ouders.
Gelukkig sta ik al ruim 3 jaar ingeschreven bij de plaatselijke woningbouw en sta ik al zo vooraan dat ik afgelopen maand al 4 keer ben uitgenodigd voor een bezichtiging. Het gaat als het goed is dus gelukkig niet al te lang duren voordat ik mijn eigen plekje heb en ik weer gelukkig kan worden.

Hoe het met May gaat? Goed! Ik merkte aan haar dat het haar ook rust gaf nu er geen ruzie tussen haar ouders meer om haar heen is. De eerste tijd vond ze het wel duidelijk even heel raar dat ze dan bijvoorbeeld na 4 dagen zomaar weer opgehaald werd door papa, maar ook dat begint nu denk ik te wennen. Ze is een super lief en vrolijk meisje en ze is echt mijn hele wereld. Ik mis haar enorm in de 3 dagen dat ze bij haar vader is.. vooral de laatste dag bestaat mijn dag grootste deel uit huilen.
Maar goed, ik zou over May vertellen. Ze is echt een enorm slim kind heb ik het idee. Ze snapt alles en probeert momenteel alles na te praten. Ze kan sinds ze 14 maanden was al haar lichaamsdelen aanwijzen als ik vraag waar iets is. Ze "telt" dingen, dan tel ik voor haar 1, 2, 3, 4 en dan tikt zij ze een voor een aan en doet ze "te - te - te - te" en dat is dus tot 4 tellen haha. Als ze klaar is met eten dan veegt ze zelf haar mond af, dan haar ene hand en dan de andere hand met een doekje. Ze weet ook heel goed welke mensen wie zijn. Dan vraag ik: waar is opa? en dan wijst ze hem aan. Ze kan de geluiden nadoen van een poes, een hond, een varken, een schaap, een paard en een koe. En soms verbaast ze me gewoon enorm als ik wat nieuws aan haar vraag en ze het gewoon gelijk snapt. Zoals laatst zei ik: Zullen we even voetjes vegen? Loopt ze zelf gewoon naar de mat en veegt haar voeten! Nou dan sta ik echt even met mijn mond vol tanden en vervolgens word ik overrompeld door een super trots gevoel!
Eerst was ze nooit zo aanhankelijk, maar nu wel. Ik krijg heel veel kusjes en knuffels van haar en ze komt nu regelmatig gewoon even rustig lekker tegen me aan zitten. Ik word alleen maar verliefder op haar.

Haar tanden zijn er de afgelopen 3 maanden trouwens uitgeschoten! Haar mondje is inmiddels bijna vol.

Tot slot nog wat foto en video materiaal.

Hier was ze 14 maanden

Met mama

Met oma bij de sinterklaasintocht.

Maylinn geeft haar vriendinnetje Mila even te eten.

Zie mij eens even goed zelf eten! ;-)

Even chil tv kijken als ik net wakker word.